Dagen etter ser Johannes Jesus koma bort imot seg og seier: "Sjå, der er Guds lam, som ber verdsens synd! Det var om han eg sa: Etter meg kjem ein mann som er komen framom meg, for han var til før meg. Eg visste heller ikkje kven han var, men

eg er komen og døyper med vatn så han skal openberrast for Israel." Og Johannes vitna: "Eg såg Anden dala ned som ei due frå himmelen, og han vart verande over han. Eg visste heller ikkje kven han var, men han som sende meg for å døypa med vatn, han sa til meg: Den du ser Anden dalar ned imot og vert verande over, han er den som døyper med Den Heilage Ande. Og eg har sett det, og dette er vitnemålet mitt: Han er Guds Son."

Det er mange symboler og tekn i kvardagen vår. Det greske ordet symbolos meiner faktisk tekn. Tekn som viser til noko, tekn som åtvarar mot noko, tekn som står der for noko eller som står der for ingenting. Tekn vi bør passe på og tekn som vi kan gløyme.

I den del kyrkjer finnes det en tradisjon for å henge opp tekn på preikestolen og på altaret. Desse blir kalla for parament eller  antipendiet. De viser kristne symboler og varierer etter kyrkjeåret.  I dag har eg hent opp nokon symboler her på preikestolen. Eg veit ikkje om dokke kjenner alle desse symbol? Eg kjenner ikkje alle, men dei fleste. Men kva er eigenleg symboler? Symboler er tekn, tekn som symboliserer, som står for noko ant  en seg sjølv. Telefonen står ikkje bare der som telefon, den står gjerne der for å vise vegen til en telefon eller for å vise til eit telefonnummer en kan ringe til. Symboler  står for noko, de viser til noko. Vi eg ser rund her i alterromet, så ser eg mange symboler. Heilt opp på taket finnar eg  eit Bildet av Jesus på en kongetrone, det stor der for vise til at Jesus er verdsens herskar og dommar og rund han er det fire symbolar.  En engel, en løve, en okse og en ørn og desse viser til de fire evangelistane og det de er spesiell oppmerksam på i evangeliane sine. Engelen eller mennesket viser til at Matteus er spesiell oppmerksam  på at Jesus ble menneske, Vis dokke husker oksen frå forteljinga om Isaks ofring, så veit dokke at den er eit offerdyr - Lukas som har  oksen som symbol viser spesielt til at Jesus offera seg for oss på korsset. Markus med løva  som symbol peiker med livskrafta som er løva spsiellt mot Jesu oppstode og ørnen som flyr høgt i lyfta og som stor der for evangelisten Johannes forteljar om Jesu himmelferd.

Også alle desse apostelbilane her forteljar med dei symbolane som finnes inn i den ein heil haug av historier som symbol viser til.

Symboler viser til noko og det symboler blir laga til nesten en kvar tid. Og så tenkte eg: kva kunne være eit passeleg symbol for døyparen Johannes. Kva kunne være noko som karakteriserer han? Kva er det Johannes gjer? I preiketeksten står det: " Johannes vitna", " Johannes vitna" kort og godt han vitnar ikkje om seg sjølv, han viser ikkje til seg sjølv, han viser til Jesus. Johannes viser til Jesus. Så kanskje en pil med namnet Jesus inne kunne være eit symbol for Johannes. Men Johannes viser ikkje bare til Jesus som person men viser også mykje til det Jesus gjør og det han skal gjere. Og kva er det viktigaste Jesus gjorde? Han ble pint under Pontius Pilatus, vart krossfest, døydde og vart gravlagd, fòr ned til dødsriket, stod opp frå dei døde tredje dagen. Så eg måtte ha med noko om dette. Resultatet kan eg vise dokke no: Eit slags parament med eit symbol for døyparen Johannes. Men døyparen Johannes hadde i sin tid eigentleg ingen behov for å ha eit symbol, han var sjølv eit symbol, all hans gjerning var å vise til Jesus. Han viste til Jesus med ord og gjerninga si.

Jesus døde på krosset for oss og han har frelst oss av nåde, og dette skulle eigentleg være grunn nok for å vise til Jesus. Dette skulle eigentleg være grunn nok for at vi skulle bil levande tekt, slik som Johannes, levande tekn som viser til Jesus. Men er vi det?  Er vi tekn som viser til Jesus og det han har gjord for oss? Er det eller holder vi det alt for ofte alt for hemmeleg?

Eg veit nok at det ikkje er noko typisk for folket her å snakke i offentligheit, mange likke ikkje og snakke så mykje i det heile tatt. Og ofte er det også vanskeleg å snakke om trua på den treeinige gud. Eg veite det, men likevel er det noko dokke kan gjera: Dokke kan for eksempel invitere ein eller fleire naboer på en gudsteneste. Og for og gjer det ekstra enkelt for dei som ikkje likke å snakke så mykje, har eg laga  nokon kort som viser til Jesus og som inviterer til neste gudsteneste på Longva bedehus om ei veke og til den neste gudstenesta her i Haram kyrkje, det einaste dokke trenger å gjer, det er å skrive unner på kortet (pen finn dokke i våpenhuset) og å sette i postkassen åt naboen.