3.3. Ei nyinnvandra kvinne med katolsk bakgrunn
K er ei kvinne frå Polen ho er tidleg i 30åra og flytta til Noreg for 11 månader sidan etter at mannen henna jobba ei stund i ein lokal bedrift. Dei har tvillingar som blir fire år i år. K snakkar betre norsk enn dei fleste polakkar i bygda Dei definerar seg som polske katolikkar sjølv om dei ikkje er innmeldt i den katolske kyrkja her i landet. Ho peikar på at den nærmaste katolske kyrkja er eit godt stykke unna og ”det er heller ikkje polsk prest der”. Dei er i utgangspunkt vante med kyrkjegong. Ho seier at ” Borna min likte å og gå på gudsteneste for å syngje.” Den norske kyrkja i nærmiljøet opplever som nær men avstengt og utilgjengeleg for dei: ”Ein gon ville vi gå i ei kyrkje, men den var stengt. Katolske kyrkjer er neste alltid opne.” Språket er ei stor utfordring ho snakkar bra norsk sjølv om vi av og til har behov for avklaringar på engelsk eller polsk og tsjekkisk. Når ho seier: ”Eg er i gang med å lære bokmål, men mange polakkar snakkar dårleg norsk og berre engelsk. Dei går ofte til kyrkja i polen, men her forstår dei ingenting. Kanskje om det fants gudsteneste på engelsk…” Er også det eit uttrykk for at ho opplever Den norske kyrkja som norske og lite opne for kristne frå andre land og med andre morsmål?